-
1 çatı
1) сруб; о́стов, карка́с; скеле́т; карка́сное сооруже́ниеuçak çatısı или tayyare çatısı — фюзеля́ж
2) кры́ша, кро́вля (покатая)çatı anteni — нару́жная анте́нна
çatı deliği — слухово́е окно́ (на чердаке)
çatı gövdesi — стропи́ла; фе́рма
çatı kaplamacısı — кро́вельщик
çatı kaplamak — крыть кры́шу
çatı kiremidi — кро́вельная черепи́ца
çatı oluğu — водосто́чный (кро́вельный) жёлоб
çatı saçağı — вы́ступ кры́ши, карни́з
saç kaplama çatı — желе́зная кро́вля
kiremit çatı — черепи́чная кры́ша
3) гре́бень кро́влиçatı oku — архит. конёк [кры́ши]
4) перен. скеле́т, о́стов, карка́с, костя́к, осно́ва, опо́ра5) анат. сочлене́ниеçatı kemiği — лобко́вая кость; ко́сти ло́нного сочлене́ния
6) грам. зало́гfiil çatısı — зало́г глаго́ла
См. также в других словарях:
fare — is., hay. b., Ar. fāre Sıçangillerden, küçük vücutlu, kemirgen, memeli hayvan (Mus) Tarla faresi. Fındık faresi. Birleşik Sözler fare deliği faredişi farekulağı farekuyruğu fare otu kö … Çağatay Osmanlı Sözlük
baca — is., Far. bāce 1) Dumanı ocaktan çekip havaya vermeye yarayan yol Kırlangıçlar daha çok sahildeki apartmanların bacalarında, pencere pervazlarında barınıyorlar. H. Taner 2) Su yolu, lağım, maden ocağı vb. yer altı yapılarının hava deliği 3) hlk.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
